Het huis moest weer eens opgeruimd en fris gepoetst; open dag van de NVM en dus ook van ons “te koop” staande huis. Ik wordt daar toch altijd weer zenuwachtig van.
Gelukkig zijn er mensen komen kijken. Mensen die onze “groene” (i.p.v. stenen) tuin wel konden waarderen. Ze zagen dat er vruchten en vele zaden te vinden zijn, dat er vogels, kikkertjes en salamanders een plek konden vinden. Zij genoten ook van de verschillende geuren, die elk seizoen anders zijn, van blad en bloem, van hout en aarde.
Ook zijn de prenten uitgezocht die ik in mooie dozen “Zeeuwse Prenten” zal gaan verkopen.
Nu ik weer wat rustiger ben kan ik passe-partouts gaan snijden. Ik stel het steeds weer uit. Het is een precisie werkje dat om een stabiele en vastberaden hand vraagt. Moet nu wel kunnen, denk ik zo.
Wel zijn er schilderijen van een vernislaag voorzien. Tijd nemen om het werk mooi af te werken kost meer tijd dan verwacht. Het werk staat dan te drogen en ik zit er voor en geniet en droom van volgende schilderijen. Beeld na beeld groeit in mijn fantasie.
Past wel bij de herfst. Bezinning en vooruit kijken.
Vanavond heb ik trouwens ook mijn “Leesleedies” avond. We genieten na – of mopperen over–het boek dat we de afgelopen weken hebben gelezen. Dit keer “Zaterdag” van Ian McEwan. Samen met een leesgenoot heb ik de avond voorbereid. Het voorbereiden en uitwisselen van leeservaringen, verrijkt en levert altijd een verrassende avond op.
Roof Roof huis leeft vooral in mijn hoofd voordat ik ga slapen.
Mooie ronde en vlakke vormen, licht dat erop en ertussen door speelt. Zachte schaduwen op allerlei nuances wit, waarbij het wit ook het “harde” licht is.
Dat zoeken is in dit schilderij de uitdaging.
“Witte luchtigheid” had ik in mijn schetsboek opgeschreven. Ik hou het nog even in mijn schetsboek en fantasie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten