Thuisgekomen heb ik een enkele schets maar veel meer foto’s en kaarten met reproducties.
Ook nu voel ik me gast in eigen huis. Op vakantie in een mooie stad. Een stad met prachtige museums.
Dus op de fiets, kijk dat kan nu in plaats van uren treinen, naar het Mauritshuis.
Telkens verkijk ik me op dat museum; een klein stadspaleis naast het grotere Binnenhof.
Een kleine entree aan de zijkant, grote trappen naar boven en dan sta ik ineens voor prachtige schilderijen. Steeds vergeet ik weer wat voor een juweeltjes daar hangen, elke keer verlaat ik dat museum met maar twee of drie schilderijen op mijn netvlies.
Dit keer werd ik geraakt door de schoonheid, de ingetogenheid en helderheid van de schilderijen van (voorheen toegeschreven aan) Hans Holbein, de Jonge. Ik herinnerde mij dat ik in 2003 zelfs naar een tentoonstelling van deze schilder was geweest, ook in het Mauritshuis. Ook toen vond ik het overweldigend, en nu weer.
De Vermeers heb in het voorbijgaan gezien, evenals de Rembrands en de van Hals.
Ik moet er nog vaak naar terug. Ongelooflijk, zoveel indrukwekkende schilderijen in zo’n klein stadspaleisje.
Ook heb ik de weg gevonden naar het fotomuseum en de tentoonstelling over Man Ray - "Zorgeloos, maar niet onverschillig”, gezien. Mooie verstilde foto's. Leuk om te zien hoe hij van schilder fotograaf werd en toch steeds schilder bleef.
Verder natuurlijk, zoals het op een vakantie gaat, gefietst door de duinen, op een bankje in de zon gezeten en boeken gelezen.
Het tekenen en schilderen komt wel weer. Nu geniet ik van alles wat er te zien is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten