zaterdag 21 augustus 2010

De tijd vliegt weer eens



Zo, dat was even een grote pas op de plaats.
Stilgezeten heb ik niet, maar echt iets constructiefs is er geloof ik ook niet van gekomen.
Wel ben ik nog steeds gelukkig. Als ik op mijn fiets door mijn wijk naar ons huis toe fiets, onder de groene bomen, langs het water met zijn bloemrijke kanten. Als ik de vogels en eenden hoor, de regen en het groen ruik. Als ik door Delft, Den Haag, Scheveningen of Kijkduin fiets, prijs ik me gelukkig . Wat heerlijk dat ik dit allemaal meemaak.
Mijn werk is me vertrouwd. Ik zou graag nog wat meer uitdaging hebben, meer uit mezelf kunnen halen, meer mijn kwaliteiten kunnen inzetten. Maar er wordt op me gewacht, de cliënten zien naar me uit, ik verrijk hun leven en daardoor ook het mijne.
Het solliciteren zal ik toch niet laten: er verschijnen nog steeds heel aantrekkelijke vacatures die ik niet kan laten lopen. Maar ja, ook al mag leeftijdsdiscriminatie niet, ik ben ruim over de 50 jaren, niet echt aantrekkelijk om in te investeren en aan te nemen (ook al zie ik mezelf wel tot mijn 90e werken).
In mijn atelier ben ik nog met het 9-luik voor onze slaapkamer bezig. Erg hard schiet het niet op. Wel beleef ik er veel plezier aan, steeds weer nieuwe beelden en ideeën.
Alvast twee luikjes, het is niet zeker dat ze blijven zoals ze nu zijn. Met verf is alles mogelijk.