Opruimen maar weer

Deze en afgelopen week wordt gebruikt om op te ruimen, op te schonen en  het één en ander in een nieuw jasje te steken.

Dit blog verloor helaas wat foto’s toen ik mijn albums bij Picasa opschoonde. Ik denk dat ik de foto’s weer heb kunnen invoegen…. En daar ging weer een avondje op aan herstellen.

Het blog heeft trouwens wel vele nieuwe toepassingsmogelijkheden gekregen, leuk en ja, weer meerdere avonden bezig om daar mee te spelen.

En dan is mijn website wel heel erg verouderd. Ik denk dat ik mijn eerste website ruim tien jaar geleden gebouwd heb. Op Zeelandnet kon die toen geplaatst worden. Een site van en voor onze familie: MAKEDIPA. Samen met mijn zoon heb ik toen een eerste opzet gemaakt. Nu bouwt mijn zoon  mooie sites, onder andere voor  het NJAO.

Onze familie site is mijn site geworden: MARLIES DIJKSTRA. Ik denk dat die site zo’n drie keer vernieuwd is. Steeds meer werk plaatste ik erop, pagina na pagina  en nog maar een rijtje erbij op de pagina. Steeds nieuwere mogelijkheden ontdekte ik…… en een heerlijk allergaartje is het nu.

Dus opruimen, herstructureren en moderniseren. Inhoud en vorm echt van elkaar loskoppelen en er een logisch en overzichtelijk geheel van maken.

Het genealogische gedeelte wordt nog een verhaal apart. Wordt misschien nog wel verteld.

Het oestereetstertje, c. 1658-1660

En deze de week; opening tentoonstelling  “Leven in de brouwerij, Jan Steen in het Mauritshuis”.Morgen mag ik al een eerste rondje langs de schilderijen maken. Heerlijk. Het zijn zulke rijke schilderijen, er is zoveel over te vertellen. 

Vorige week miste ik ze bij een educatieve rondleiding aan leerlingen van groep 7.  Gelukkig was er gevraagd om het thema; vriendschap te gebruiken. Er waren nog genoeg mooie schilderijen waar dat besproken kon worden.

Lachende jongen, c. 1625

Altijd leuk en mooi: de lachende jongen van Frans Hals. Ook in de vaste collectie te vinden.

 En nu maar uitzien naar het voorjaar. De lente zit al in de lucht.

Blauw

En dan het bovenste doek van het drieluik; veel lucht. Een stralende blauwe lucht wil ik. Zomers en warm, in zover de kleur blauw warm kan zijn natuurlijk, tegenover de koelte van het water onderop  het onderste doek.

En ja, blauw, zoveel blauwen, zo mooi. Kobaltblauw lijkt me het meest voor de hand te liggen, maar toch, te flets. Cyaan dan of ultramarijn, maar ultramarijn gemengd met wit gaat de paarse kant op. Ook Pruisisch blauw komt uit de tube…..

En het is weer zover: ik ga koppie onder in de blauwen. Had ik al eens eerder meegemaakt met “bouwwerk 4”, ook daar veranderden de blauwen keer op keer.

In mijn 9-luik is in het midden veel blauw te vinden, het bijna azuurblauwe van de tegels tegen de gevel, het koel grijsblauwe van de kozijnen en het donker bijna paarsblauwe van de ijzeren buizen.  En bij elke verandering kleuren de blauwen weer anders.

Maar, het is me gelukt, geen egale blauw maar een bijna hallucinerende overgang van cyaan naar kobalt. Niet puur gebruikt maar met wit gemengd, laag over laag.

Ook dit 9-luik wordt een collage, een geschilderde collage. In het midden de gevel van ons huis, met enkele gebouwen direct in onze omgeving.  Links wil ik de kust verwerken en rechts Westland; water, licht, lucht en glas. 

 




Er waren nog zoveel uitgeknipte reproductietjes over dat ik nog een collage gemaakt hebt. Ik geniet nog steeds van de eerste collage als ik op het toilet zit. We hebben tenslotte twee toiletten, dus plek genoeg voor twee collages. Voor de volgende ronde gaan er wel andere plaatjes over de eerder opgeplakte  knipsels.

Gemeentemuseum Den Haag wordt het mooiste museum van ....

Gemeentemuseum Den Haag krijgt vanaf April volgend jaar 70 topstukken te logeren. Topstukken uit het Mauritshuis. 

Kan een mens nog gelukkiger worden?

Afgelopen maand ben ik veel te vinden geweest in het Gemeentemuseum, het GEM en het fotomuseum. 
Als ambulante activiteiten begeleider bezoek ik met mijn clienten gratis het gemeentemuseum. Bewoners van Escamp kunnen namelijk een half jaar gratis met vrienden, familieleden en wie dan ook, naar het museum.  Een bijzonder initiatief waar ik dankbaar gebruik van maak. 
Het is een feest om in het souterrain van alles en nog wat te ontdekken. Samen met een VG client hebben we genoten van de thema's en van allerlei voorwerpen, foto's en schilderijen die er tentoongesteld waren. Verrassend vond ik het te zien dat ook minder toegankelijke schilderijen door haar gewaardeerd werden, hoe we samen konden genieten van de korte filmpjes. Een verrijking voor mij en mijn klanten. Tot juni kunnen we er gratis naar toe. Voor mijn klanten met vaak een zeer beperkt budget een cadeautje.  
Ook heb ik zelf op de valreep nog "de nesten" van Auke de Vries bezocht. Tja... Het is mijn docent etsen op het academie geweest. In veel van zijn werk dat in Den Haag en andere steden te zien is kan ik grafische lijnen ontdekken, daar heb ik wel wat mee. Deze "nesten" doen me eigenlijk niets... maar toch even gezien.
In het fotomuseum verrasten de polaroids van Julia Schnabel me. In een mooie, toepasselijke ruimte zulke grote polaroids, om stil van te worden.
Heerlijk zoveel rijkdom in de stad waar ik nu woon.... ook al was de serie over "Den Haag Zuid" bij  de 'zilveren camera 2010"  wel een ander stuk Den Haag dan .... , maar ook mijn stad.

Van de vele bezoeken aan musea stapelden de folders zich op, mooie plaatjes van mooie werken.  Ooit had ik een groot prikbord waarop ze naast elkaar een kleine tentoonstelling op zich vormden. Sinds kort heb ik er de plaatjes uit geknipt en op een doek geplakt, een collage van plaatjes van kunstwerken. Zo eens in de drie maanden zal ik er nieuwe plaatjes op plakken, een wisselend beeld van wisselende exposities en tentoonstellingen.