Brood heeft weer een kleurtje

van Goudgeel graan tot Roggebruin 2e versie

De collage van Goudgeel graan tot Roggebruin heeft weer kleur, wel meer goudegeel dan roggebruin. Mijn fototoestel, enige jaren terug zeer bij de tijd, nu bijna een weggevertje, kleurt alles neutraal. Het warme goudgeel was goed geneutraliseerd, dus door mij, met behulp van een fotoprogramma, weer op sterkte gebracht. De foto hier komt, wat kleur betreft, goed overeen met het origineel. Het origineel is wel veel interessanter, onder andere gelaagder, dan de foto.

(Een bezoekje aan mijn atelier en bezichtiging van mijn werk is altijd te regelen en zeker de moeite waard))

Nu de andere verschoten collages nog. Zo op het oog zijn er alleen hoeken van het doek opgelicht.

De lino ligt ook te liggen, kwetsbaar, wachtend op de laatste drukken. Ik kom er niet toe. Ik zal wel de laatste foto’s, de laatste fase tot nu toe, hier publiceren.

Grote lino fase 3

Wel naar museum Beelden aan Zee geweest met een cliënt van me. Sinds kort kunnen we daar met de museumkaart terecht en kan ik  er met een bewoner van Steinmetz de Compaan betaalbaar naar toe. De tentoonstelling “Den Haag onder de Hemel - Hedendaagse beeldhouwkunst uit China” is zeer toegankelijk en sloeg wel aan. Ook de beelden op het Lange Voorhout waren mooi en goed te beleven.

Felle zon in natte zomer

Ook al komt het water met bakken uit de hemel, de zon schijnt fel door de ramen naar binnen.

In ons huis bevindt zich en heerlijk licht trappenhuis, aangekleed met collages van “voedselknipsels”.  

Niet erg lichtecht zijn de folderfoto’s, vooral de gelen, geelbruinen en roden verschieten behoorlijk in het zonnetje.

De collage van de broden; “Van goudgeelgraan tot roggebruin” , heeft heerlijk liggen bakken in de zon en is wel toe aan een restauratiebeurt. Gewoon weer nieuwe knipsels eroverheen plakken.  De foto van het eerdere resultaat is al wat er van overblijft (kan ook op canvas geprint worden, maar dan wel erg nep).

Op de collages van foto’s uit museumfolders  plak ik ook regelmatig nieuwe knipsels. Deze twee collages laten me nog steeds nagenieten van tentoonstellingen die ik bezocht heb. Ze hangen tenslotte op de wc’s en daar zit ik toch wel regelmatig. De wisselende fragmenten van schilderijen en sculpturen prikkelen mijn herinneringen en inspireren me om gewoon mijn eigen werk te blijven maken.

Ik ben er wel achter dat banen hebben, werken met en voor andere mensen leuk en uitdagend is, maar ook veel energie en aandacht kost. Het staat mijn beeldend werk soms behoorlijk in de weg.

De lino waar ik enthousiast, met vele beelden in gedachten, aan begon, ligt nu op tafel te wachten op  …. Ja, waarop? Ik moet me ertoe zetten om weer iets van het enthousiasme terug te vinden, om weer de spanning te voelen….

Het betaald werken levert me geld op; ik kon direct potten inkt kopen toen ik het idee voor een grote prent had, maar het slaat ook gaten in mijn tijd. Ik ben benieuwd of ik ooit een evenwicht hierin vind, mijn baantjes wil ik niet kwijt en ook mijn beeldend werk vraagt steeds mijn aandacht.

Nu maar eerst restaureren.