afsluiten - vooruitkijken?

En dan is het weer december.Een maand waarin ik meestal terug kijk op het afgelopen jaar.
Het jaar 2009 was verrassend, spannend en met vele nieuwe ervaringen. Een lang jaar van wachten en grote drukte. Weinig blogberichten, de weken vlogen om, computers en internetaansluitingen verhuisden en werkten wel/niet.
En nu lijken de zaken weer enigszins tot rust te komen. Het grote verfwerk in huis is gedaan. Prenten en schilderijen hebben een plek aan de muren gevonden, onze eigen sfeer heeft bezit genomen van ons huis. En we genieten nog steeds van ons huis, van de plek waar die staat, van de dynamiek van de stad. Soms overvalt de drukte van de stad me, maar daar wonen we niet, daar gaan we heen en vandaan, daar werken we en bezoeken we van alles en nog wat.
Natuurlijk ben ik al meerdere malen (ook met vrienden uit Zeeland) naar het Gemeentemuseum gegaan, genoten van Cézanne, Picasso en Mondriaan, maar ook van Gé-Karel van der Sterren. Heel verrassend vond ik zijn schilderij "Oopsie Daisy". Met veel plezier heb ik daar een tijd voor gezeten en er naar gekeken.
Ook het Gem bezoek ik nu vaker. Ik heb met verbazing de schilderijen van Michael Raedecker bekeken, zo onverwachts anders dan verwacht. Aankondigingen in de krant met foto's hadden me toch een heel ander beeld gegeven.

Komend jaar kan me nog veel mooie en rijke ervaringen geven. En dat ga ik dus ook al onze vrienden, kennissen en relaties wensen. De schets voor de nieuwjaarskaart ligt alweer klaar, papier wordt gesneden en dit weekend ga ik ze weer drukken.

Het vindt zijn weg en gaat zijn gang.

De tijd gaat steeds sneller. Ik ben nog steeds aan het rondkijken in mijn omgeving, aan het solliciteren naar banen die ik erg aantrekkelijk vindt en werk nog in de ambulante dagbesteding als activiteitenbegeleider.
Ook heb ik me ingeschreven bij de kamer van koophandel en heb nu officieel een eenmanszaak; "Grafiek Atelier Marlies" en "Praktijk voor Beeldende Activiteiten". Onder de eerste naam vallen alle Atelier werkzaamheden en producten. Met de tweede naam wil ik me gaan presenteren bij zorgvoorzieningen en buitenschoolse opvang, bij scholen en educatieve voorzieningen. Kijken of ik daar projecten kan opzetten, projecten waar beeldende activiteit-en centraal staan.
Dat kost allemaal veel tijd maar geeft veel inspiratie.
Ook al ben ik afgelopen tijd 55 jaar geworden, ik voel me nog jong en vol energie.
Een prima leeftijd trouwens; er moet niet zo veel meer en er kan des te meer. Mijn kinderen staan voor vele keuzen en hebben een goede startpositie. Om hen hoef ik me niet meer ongerust te maken. Ik mag genieten van hun ontwikkeling.
Ik heb veel ervaring en kennis (heet dat tegenwoordig competenties?), weet wat ik kan en merk dat ik nog veel bijleer. Heerlijk.
Ook heb ik afgelopen vrijdag een werk meegegeven voor het project: "Stichting Palazzoli zoekt kunst" ik noemde het "Kunst voor Kanker". Palazzoli is een steunpunt voor mensen met kanker.
Voor dit project heb ik van 24 prenten een grote prent van h. 100 x br.70 cm. gemaakt, getiteld: "Het vindt zijn weg en gaat zijn gang". Ik ben er wel tevreden mee. Dit werk heeft wel iets met kanker te maken, zowel positief als negatief. Het kan veel associaties oproepen.
Ook ben ik begonnen met een schilderij voor de biovakbeurs in Januari, speciaal voor het gedeelte van de biologische voeding en van de duurzame land- en tuinbouw. Ik denk dat het derde deel van mijn ETEN/ETEN project over biologisch en duurzaam zal gaan. Ook daar loop ik veel over na te denken.
En dan is het ook al weer tijd voor nieuwe nieuwjaarskaarten.
Kortom, heerlijk veel te doen... en vanaf nu ook vaker weer hier op het blog verslag doen.

schetsen

Morgen worden de nieuwe meubels gebracht. Natuurlijk 00k een boekenkast en dan kunnen de laatste dozen worden uitgepakt.
Na vijf maanden zullen we eindelijk gesetteld zijn. En dat werd tijd.

Ik heb het reuze naar mijn zin in ons huis, in de omgeving waar dat huis staat en in de Randstad. Den Haag biedt vele mogelijkheden om enig inkomen te verdienen en mensen te leren kennen.
Afgelopen maand heb ik als ambulante begeleider dagbesteding de vrije dag van bewoners in verschillende woonvoorzieningen samen met hen tot een leuke dag gemaakt. We hebben lekker met elkaar geluncht,geplakt, getekend en geschilderd. Gewandeld op de boulevard en gewinkeld in de diverse winkelcentra met een lekker ijsje of drankje toe.
Zelf schilderen schoot er wel bij in.
Wel ben ik nu bezig met naamborden: Grafiek Atelier Marlies – cursussen: etsen, linosneden, schilderen en tekenen. Ik graveer de tekst in plexiglas platen en kleur de letters dan in. Een bord voor het raam bij de entree en eentje achter op de balustrade van het terras. Een beetje beroemd worden in de wijk en, wie weet, in de wijde omgeving.
Ik ga me ook maar inschrijven bij de Kamer van Koophandel, zodat ik een eigen bedrijf heb; ZZP-er wordt.
Ook ontstaan er langzaam aan schetsen voor het schilderij op de slaapkamer.

Genoeg goede voornemens

Tja, er zijn al meer dan twee maanden voorbij en nu pas een nieuw bericht.
Geen mooie schilderijen, maar ander werk.

Het blijft vreemd om in een nieuw huis, in een nieuw atelier te werken. Vreemde geluiden, ander licht en onrust. Ik heb nog geen enkele routine en zodra ik denk dat ik zonder nadenken naar de winkel kan of mijn adres kan doorgeven, gaat het mis; verkeerde postcode, waar fiets ik nu naartoe?

Ik ben in mijn atelier maar met “werkjes” begonnen. Lampen van vloeipapier en lucifers.
Ons huis heeft een vier verdiepingen hoog trappenhuis met een lang raam ernaast. Mooi van licht en vorm. In die open ruimte wil ik een bijzonder lichtobject hangen. Uitgangspunt zijn lantarens en die zijn van papier. Dus ben ik gaan experimenteren met vloeipapier en rijstpapier verstevigd met dun ijzerdraad of lucifers. Kleine prototypes werden grotere ontwerpen en werden lampen die hier in huis op te hangen waren.

Ook moet ik nog “naamplaten” maken, zowel aan de voorkant als aan de achterkant van ons huis.
En ik heb betaald werk gevonden; ambulante dagbesteding bij mensen met een verstandelijke beperking. Als activiteitenbegeleider bedenk ik allerlei activiteiten waarmee de cliënten een leuke ochtend en/of middag hebben. Ook hiervoor zoek ik allerlei creatieve oplossingen en activiteiten.

Kortom, aan creativiteit geen gebrek, ik droom en denk over allerlei projecten en activiteiten. Maar de rust om met mijn “witte” schilderij verder te gaan heb ik nog niet.
Wel ben ik bezig met een groot 9-luik om de achterkanten van de kledingkast op onze slaapkamer een mooier aanzien te geven. Dat wordt mogelijk een groot strandtafereel.

Witte luchtigheid

“Witte luchtigheid” had ik in mijn schetsboek opgeschreven. Ik houd het nog even in mijn schetsboek en fantasie.
Met deze zin beëindigde ik mijn blog van 7 oktober 2008.
In mijn schetsboek vind ik bij de schetsen en ideeën voor mijn bewerking van “Roof Roof House”, augustus 2009 vermeld.
We zijn dus bijna een jaar verder en nu pas pak ik die draad weer op. Er is wel veel gebeurd in dat jaar, maar toch…

Mijn atelier is ingericht. Ik mis nog wel een paar dingen maar die komen nog wel tevoorschijn uit de enkele dozen (30 stuks?)die hier en daar staan.
Ik wil weer schetsen, schilderen en tekenen.
Ook wil ik kijken hoe ik weer cursussen en workshops kan organiseren. Gisteren de site van de kamer van koophandel en www.beroepkunstenaar.nl/ bestudeert.
Ik zal me maar eens gaan inschrijven en een ZZP-er worden. Ik denk – hoop – dat er genoeg belangstelling zal zijn voor workshops, voor jeugd en volwassenen, over grafische technieken en schilderen. Daar ga ik me voorlopig ook mee bezig houden.



Maar eerst genieten van mijn ruime, lichte en mooie atelier. Weer staan tegenover een wit doek met mijn schetsboeken naast me. Kwasten en verf uitzoeken en weer beginnen.

En dus ook weer wekelijks berichten over het ontstaan en de ontwikkeling van mijn werk.

Nog steeds vakantie

Eindelijk geland op onze nieuwe plek. Een mooi ruim en licht huis aan een oude dijk. Op de dijk staan oude bomen te ruisen. Water met kikkers, waterhoentjes, eenden, ganzen, zwanen en al wat nog meer in, naast of op het water leeft.
Een mooie dijk onderdeel van wandel- en fietsroutes.
Het lijkt nog steeds vakantie.



Wel zijn de spullen uit de opslag gelost en min of meer in het huis verspreid. Voor de helft nog in dozen.
Ook zijn er vele muren geverfd en vloeren gelegd of schoongemaakt.
Toch blijft het een gevoel van vakantie.

Van Zeeland naar de Randstad; van rust naar drukte zou je toch zeggen.
Het is hier niet stil en niet saai, maar ook niet druk of onrustig.
De geluiden komen van beesten en bomen en water met in de verte een tram of een brommer. Er is “goed leven” om ons heen en we genieten.

Tja, het schilderen en etsen. Het maken van prenten en schilderijen.
Het gaat weer gebeuren, ik heb inspiratie genoeg.
Geen zee en strand, ook al is dat hier ook te vinden, maar het altijd bewegende water voor mijn neus. De zon die op de bomen en in het water speelt. De vele tinten en kleuren die het water en de begroeiing aannemen.
Ik kijk mijn ogen uit.

En ben begonnen mijn atelier in te richten.
Ik kom weer op gang.

Als op vakantie

Het is net als op vakantie. Enthousiast neem ik schetsboek, losse vellen papier mee. Een mooi kistjes gevuld met geslepen kleurpotloden, inkt, pennetje en penseel. Een blikje met krijt en houtskool. Heerlijk, het inpakken en dromen van alle mooie plekjes waar ik schetsen ga maken.
Thuisgekomen heb ik een enkele schets maar veel meer foto’s en kaarten met reproducties.

Ook nu voel ik me gast in eigen huis. Op vakantie in een mooie stad. Een stad met prachtige museums.
Dus op de fiets, kijk dat kan nu in plaats van uren treinen, naar het Mauritshuis.

Telkens verkijk ik me op dat museum; een klein stadspaleis naast het grotere Binnenhof.
Een kleine entree aan de zijkant, grote trappen naar boven en dan sta ik ineens voor prachtige schilderijen. Steeds vergeet ik weer wat voor een juweeltjes daar hangen, elke keer verlaat ik dat museum met maar twee of drie schilderijen op mijn netvlies.



Dit keer werd ik geraakt door de schoonheid, de ingetogenheid en helderheid van de schilderijen van (voorheen toegeschreven aan) Hans Holbein, de Jonge. Ik herinnerde mij dat ik in 2003 zelfs naar een tentoonstelling van deze schilder was geweest, ook in het Mauritshuis. Ook toen vond ik het overweldigend, en nu weer.

De Vermeers heb in het voorbijgaan gezien, evenals de Rembrands en de van Hals.
Ik moet er nog vaak naar terug. Ongelooflijk, zoveel indrukwekkende schilderijen in zo’n klein stadspaleisje.

Ook heb ik de weg gevonden naar het fotomuseum en de tentoonstelling over Man Ray - "Zorgeloos, maar niet onverschillig”, gezien. Mooie verstilde foto's. Leuk om te zien hoe hij van schilder fotograaf werd en toch steeds schilder bleef.



Verder natuurlijk, zoals het op een vakantie gaat, gefietst door de duinen, op een bankje in de zon gezeten en boeken gelezen.
Het tekenen en schilderen komt wel weer. Nu geniet ik van alles wat er te zien is.

Eventjes duurt wel lang

We wonen nu een maand in Den Haag. Het kleine kamertje is als atelier ingericht.
Twee tafels, een paar planken, de ezel staat erin. Lege schildersdoeken, verf en kwasten zijn aanwezig. En nu nog de rust en ruimte in mijn hoofd om te kunnen beginnen.


Het kamertje is klein. Door het raam kijk ik uit op diepe tuinen. Tuinen met bouwwerken, verblijven voor duiven, honden, fietsen en veel veel andere “zooi”. Een moestuin die weer bewerkt wordt, duiven die weer gelokt worden en grote groene parkieten die vrij rondvliegen.

Het huis is gehorig, straatlawaai bevindt zich naast me, alsof men naast me staat. De trap van de bovenburen loopt optisch afgeschermd door ons huis.

Het is een nieuwe en bijzondere belevenis en zeer afleidend.

Een nieuw huis is ondertussen gekocht. Ik bedenkt hoe we de kamers daar gaan inrichten. Droom van ruimte en licht, van weinig spullen erin.

Tja, vijf houten boxen staan in de opslag. Twee verhuiswagens brengen straks onze spullen naar ons nieuwe huis.
Wat hebben we allemaal bewaard? En we hebben al zoveel opgeruimd.


Hopelijk kan ik volgende week een beginnend werk tonen en is dit weer een blog over: HET ONTSTAAN EN DE ONWIKKELING VAN MIJN BEELDEND WERK, IN DAGBOEKFRAGMENTEN" EN FOTO’S.

Het zal hier even stil zijn

De komende tijd zal ik vooral met andere dingen dan met mijn werk bezig zijn.
Ik kom weer terug, even geduld

Een goed begin van 2009

Nog een week en we weten zeker (voor zover er ooit iets zeker is) of we naar een ander huis in Den Haag kunnen gaan kijken.

Deze week ben ik volop bezig met de expositie in Lelystad. Al het grafische werk dat ik daar op wil gaan hangen ben ik nagelopen. De wissellijsten open gemaakt, het glas gepoetst en me meermaals in de vingers gesneden. Enkele prenten in nieuwe lijsten gedaan en van nieuw passe-partout voorzien. Weer nieuwe visitekaartjes maken, prijslijsten afdrukken en informatie folders schrijven.



De woonkamer is kaal, de daar hangende prenten staan nu ingepakt, klaar om in “vliegcentrumlelystad” opgehangen te worden. Wel heb ik mijn laatste “bouwwerk” opgehangen. Gelukkig is die niet verkocht, elke keer als ik er lang loop en het schilderij zie, wordt ik er vrolijk van.



Ik begin het schilderen en tekenen nu wel ernstig te missen. Moet daar, tussen het inpakken van verhuisdozen(?), toch maar tijd voor vrij maken. Kleine zelfportretten, moet wel lukken.