Nieuwe bezigheden in Coronatijd

 Ook in de keuken heb ik allerlei nieuwe activiteiten ontplooid.

 September 2019 ben ik begonnen met het maken van (zuur)desem en bak ik desembroden. Op YouTube heb ik vele filmpjes bekeken en maak nu lekkere broden van biologisch meel gemalen in een molen. Eerst bestelde ik mijn meel in Groesbeek maar nu fiets ik naar de Delfse molen De Roos. Prima fietstochtje en goed meel.

Biologisch eten en drinken is wat we dit jaar met nog meer overtuiging zijn gaan doen. Ik fiets naar Rijswijk om daar mijn biologische producten te kopen of, nog leuker naar Delfgauw. In Delfgauw is Hoeve Biesland, een biodynamische boerderij met een eigen groentetuin en dieren in een mooi gebied. 

En daar kochten we ook de bak met broed van Rotterzwam. Op koffiedrab kweek ik oesterzwammen, tot nu toe niet zoveel, maar wel leuk en lekker. Weken na de eerste oogst is hier de start van een nieuwe bundel zwammen. 26 december heb ik deze foto gemaakt en de foto hieronder is van vandaag, 28 december. Ze groeien snel.

Achter de zwammen staat een pot met witte kool in zout, oftewel zuurkool. De tweede kool al die op het aanrecht staat te fermenteren. Dit keer heb ik er ook gember bij gedaan. Vandaag als salade eten op een volkoren rogge-tarwe boterham. Genieten

      

Ook de naaimachine van mijn moeder doet het prima. Ik heb meerdere blokken met restlapjes gemaakt. 

-As you go-, en dat doe met de lapjes en met de blokken die allesbehalve een vaste maat en vierkant zijn. Met het samenvoegen van de blokken gebruik ik weer samengestelde stroken en corrigeer, min of meer de blokken. Zo heb ik nu een blok van 9 kleinere blokken en tussenstroken gemaakt. Een blok van ongeveer 85:85 cm. Spannend en heerlijk rommelig. Vandaag ga ik dit blok quilten; doorstikken en eens zien wat ik met al die borduursteken kan. Wordt vervolgd. 

Quilten

De Bernina favorit 540, gekocht in 1956

a

Als Sinterklaas cadeau heb ik placemats gemaakt. Kerstplacemats met het idee toch met elkaar te brunchen  weliswaar ieder in zijn eigen huis maar met dezelfde  placemats. Het was mijn eerste Quilt probeersel. Helaas geen afbeelding, ze waren net op tijd klaar.

Eerder had ik mijn naaimachine al tevoorschijn gehaald om mondneuskapjes te maken. Van ruitjesstof, maar dat is een ander verhaal waar ik vast nog over ga schrijven.

Na het overlijden van mijn moeder kreeg ik haar naaimachine. Zij had die in 1956 gekocht en in een kastje laten zetten. Het kastje kreeg een plekje op het rommelkamertje en stond daar te staan.

Mijn naaimachine heeft een losse arm, niet zo handig bij het quilten, alle lapjes moet dan steeds vast gezet worden. Dus een naaimachine met een glad en ruim werkblad leek me handig. En zo is mijn moeders machine tevoorschijn gehaald. 

En met de machine, het geluid en alles eromheen vele herinneringen aan mijn moeder die avond aan avond aan het naaien was. Verstelwerk, kleding die wij van onze nichtjes overnamen die zij verfraaide en nieuwe kleren voor ons.

Verbaasd en met schuldgevoel moest ik vaststellen dat het een prachtige naaimachine is. Veel beter dan mijn zig-zag machine. Voorzien van een nieuwe motor, het motorhuis en voetpedaal is het enigste plastic aan deze machine. Veel borduursteken die ik nog moet uitproberen. Een klasse machine. 

Als kind mocht ik er eigenlijk niet mee werken. Ik wilde teveel uitproberen. Nu begrijp ik dat ze er erg zuinig op was.  

Na de placemats ben ik met een groter project begonnen. Een deken van alle restlapjes die ik nog heb liggen. Stukken stof die overgebleven zijn van de kleren die ik voor de kinderen en mijzelf gemaakt heb, restjes stof van gordijnen. Ook vond ik geknipte lappen die geen eindbestemming hadden gehaald.       Zo leuk al die herinneringen aan al die kleding die ik heb gemaakt voor onze zoon en dochter. Nu komen de resten bij elkaar om een bonte deken te vormen. Een heerlijk "zoals het gaat" project.

en dat is lang geleden

 Jeetje, 2018 mijn laatste post. Alsof ik nergens mee bezig ben geweest. Het tegendeel is waar.

Veel projecten heb ik opgezet, o.a. een boek in elkaar gezet. Een soort blogboek; heden, verleden en toekomstdromen worden daarin genoteerd, geplakt en verbeeld.

Een van mijn plannen voor de komende tijd is het bijwerken van dit blog. Niet alleen met werk uit mijn atelier, maar ook met foto's en verhalen van alle andere activiteiten. Want ik ben weer druk.

Eind vorig jaar merkte ik dat mijn energie toenam; 7 jaar na mijn -ziek zijn- kon ik weer van alles doen. Vrijwilligerswerk, cursus volgen, musea bezoeken en vakanties met de camper en vele fietstochten.

En toen sloeg Covid19 toe en werd ik me bewust van mijn kwetsbaarheid. Mijn longen waren niet beter geworden en een nieuwe longontsteking kon me fataal worden. En ja, ik reken me tot de kwetsbaren en heb mezelf behoorlijk veel beperkingen opgelegd. Geen OV, alleen fietsen want geen auto. Geen museums en theater, heel beperkt boodschappen doen. En weinig, zeer weinig mensen ontmoeten, alleen op afstand.

Vreemd en ontregelend, maar ook aanleiding tot allerlei nieuwe creatieve activiteiten.