ER KAN NOG MEER BIJ

Wij lezen eind 2008 als een postmodernistisch boek.
Geen chronologie, gebeurtenissen wisselen elkaar niet af maar vinden tegelijk plaats. Handelingen en gedachten hebben soms geen enkel verband, een kolkend en draaiend geheel waarin we steeds roepen: “Eerst het één en dan het ander”, om nog enige controle te houden.
Het is wel verrassend om te ontdekken dat wij als 50 plussers, als “goede burgers, burgerlijk levend”, er wel lol in hebben om te merken dat we weinig tot niets kunnen plannen.

Tijdens het drukken van de nieuwjaarskaarten pakte ik verhuisdozen in, afwegend wat het beste in Middelburg kan blijven en wat in Den Haag nodig is. In Middelburg is nog ons sociale leven, vrienden en kinderen moeten kunnen logeren, eten en drinken in ons grote huis. In Den Haag gaan we wonen, een nieuwe plek vinden, nieuwe mensen ontmoeten. Daar zullen we meer tijd door gaan brengen….

Tussen het inpakken en verzamelen van spullen voor een kleine verhuizing naar Den Haag, tussen het drukken, adresseren en beschrijven van de kaarten door, was er ineens een bezichtiging van ons huis. Op een uur tijd ging ik als een witte tornado door het huis om het een beetje toonbaar te krijgen.

Kijkers bleken serieus, we hebben gisteren het voorlopig koopcontract getekend…….
De kleine verhuizing hebben we maar gedaan zoals we gedacht hadden: en nu zit ons trouwe vogeltje al een kleine week alleen in het flatje in Den Haag…. We wilden tussen Kerst en Nieuwjaar ons optrekje knus en huislijk maken. In Januari heb ik tenslotte ook nog twee exposities.
Dus niet,wel een voorlopig koopcontract getekend, grote opruiming van de zolder, schuur en archief gehouden. Komt de financiering rond dan zijn we heel snel uit ons huis, zoals de kopers graag willen.
Spullen opslaan, spullen terug uit Den Haag en andere spullen daar weer heen.
We zien wel.


We zullen Zeeland wel missen, met kerst zijn we heerlijk met zijn vieren naar het strand geweest. Hebben we ook wel in Den Haag, maar toch...

Morgen oudjaar en overmorgen een nieuw jaar: Chronologie graag, het één maar na het ander.

De getallen van onze nieuwe postcode in Den Haag zijn de winnende getallen van de eindejaar postcodeloterij. Wie weet komen we ineens in een rijke straat te wonen.

Nieuwjaarskaarten 2009 worden weer kleurrijk.

Drie platen heb ik uitgesneden. Grote tekenvellen op maat gesneden.
Een stapel witte vellen tekenpapier op kaartformaat liggen klaar.
De eerste serie drukken zijn in het rood.
Zodra de rode inkt bijna op is, meng ik er een andere kleur door. In dit geval oranjegeel.
Ook de linoplaatjes wissel ik af.
De inkt wordt korrelig op het plaatje, of is teveel in de uitsnijdingen gelopen.
Het is, min of meer een willekeurig proces.



Liggen er eerst veel dezelfde afdrukken, bij elke nieuwe kleur of andere plaat komt er meer variatie.
Ik vind het een feestelijk zicht om al die verschillende kaarten op mijn tafels te zien liggen.
Soms liggen er al zo’n stuk of 50 kaarten en is er nog geen één echt af.
En dan ineens gaat de juiste kleur eroverheen, wordt de juiste plaat ingerold, en ik kan kaarten gaan stapelen.



Ik heb nu een stapel van ruim 30 kaarten die mooi genoeg zijn om te versturen en/of uit te delen.
Mocht je er ook wel één willen hebben, mail me dan jouw adres.
Er blijven vast nog kaarten over die ik naar mijn weblog lezer kan sturen.

Ontwerp nieuwjaarskaart 2009

De dagen beginnen steeds later, de avonden zijn heerlijk lang.
Ik ben twee avonden bezig geweest om collages te maken van allerlei lieve en persoonlijke kunstwerkjes.
Twee van onze collega´s van het Palazzoli Huis Souburg, zijn gestopt met hun vrijwilligerswerk en namen vandaag van ons team afscheid. En natuurlijk laten de teamgenoten dat niet zomaar voorbij gaan. Deze twee vertrekkende collega´s waren vanaf het eerste uur bij Palazzoli en hebben veel voor ons en voor het Huis betekend.

Verder ben ik aan de kaart voor 2009 begonnen.
Het ontwerp is klaar, het linoleum is op maat gesneden en nu nog bepalen wat ik waar uitsnijd.
Vanavond begin ik daar waarschijnlijk aan. Dit weekend misschien de eerste drukken.
Het blijft altijd spannend.

En dan is het December

Dit weblog gaat over: Het ontstaan en de onwikkeling van mijn beeldend werk, in "dagboekfragmenten" en foto's. Dat is mijn opzet en bedoeling…….maar.

Het doek dat gereed staat om een geschilderd RoofRoofHouse te gaan dragen, is nog steeds maagdelijk wit.
Vorige week heb ik enthousiast de schetsen tevoorschijn gehaald, bedacht hoe ik de volle kleuren zal verdelen. En toen begon mijn knie pijnlijk te zeuren en behoorlijk dik te worden. Staan ging me slecht af.
Zeker de opzet van een schilderij wil ik staand doen; achteruit lopen en kijken, met grote gebaren de eerste laag opzetten, zonder details.

Dus omhoog dat been en zittend werken. Knippen maar: de doos met gele knipsels is goed gevuld.
Saffraangeel, kerriegeel, mosterdgeel, citroengeel, vanillevlageel, okergeel, cadmiumgeel en gele kaas en….

Al knippend zit ik dan te mijmeren en plannen te maken……en realiseer ik me dat het al december is geworden.
December is de maand waarin de eerste drukken van onze nieuwjaarskaartjes al klaar zijn.
Al zeker tien jaar krijgen vrienden en bekenden een kaartje uit eigen atelier. Deze traditie wil ik nog blijven voortzetten.
Deze week zal ik een ontwerp maken en de eerste blokken snijden.

Dus even geen collage of schilderij, waarschijnlijk dit hele jaar niet meer, maar eerst onze nieuwjaarswens.